Actinomycosis: hvað það er, orsakir, einkenni og meðferð
Efni.
Actinomycosis er sjúkdómur sem getur verið bráð eða langvarandi og er sjaldan ágengur, af völdum baktería af ættkvíslinni Actinomyces spp, sem er venjulega hluti af verslunarflóru svæða eins og munni, meltingarvegi og þvagfærasvæðum.
En í nokkrum sjaldgæfum tilvikum, þegar þessar bakteríur ráðast inn í slímhúðina, geta þær breiðst út til annarra svæða líkamans og valdið langvarandi kyrningasýkingu sem einkennist af myndun lítilla klasa, sem kallast brennisteinkorn, vegna gulleitrar litar, sem getur mynda einkenni eins og hita, þyngdartap, nefrennsli, brjóstverk og hósta.
Meðferð við actinomycosis samanstendur af gjöf sýklalyfja og í sumum tilvikum skurðaðgerð til að fjarlægja smitaðan vef.
Hvað veldur
Actinomycosis er sjúkdómur sem orsakast af bakteríum af tegundinni Actinomyces israelii, Actinomyces naeslundii, Actinomyces viscosus og Actinomyces odontolyticus, sem eru venjulega til staðar í munni, nefi eða hálsi, án þess að valda sýkingu.
Hins vegar, í mjög sjaldgæfum tilvikum, svo sem í aðstæðum þar sem ónæmiskerfið er veikt, í tilvikum þar sem viðkomandi vinnur rangt í munnhirðu eða fær sýkingu eftir tannaðgerðir eða þar sem viðkomandi er vannærður, til dæmis bakteríur, þá geta þeir farið yfir verndina þessara slímhúða í gegnum slasað svæði, svo sem bólgið gúmmí, devitalized tönn eða tonsils, til dæmis, ráðast á þessi svæði, þar sem þau fjölga sér og mynda sjúkdóminn.
Möguleg einkenni
Actinomycosis er smitsjúkdómur sem einkennist af því að lítill klumpur myndast í húðinni, kallaður brennisteinkorn, vegna gulleitrar litar, en inniheldur ekki brennistein.
Að auki eru önnur einkenni sem geta komið fram hjá fólki með aktinomycosis hita, þyngdartap, sársauka á viðkomandi svæði, hnúðar í hné eða andlit, húðsár, nefrennsli, brjóstverkur og hósti.
Hvernig meðferðinni er háttað
Meðferðin við actinomycosis samanstendur af gjöf sýklalyfja, svo sem penicillin, amoxicillin, ceftriaxone, tetracycline, clindamycin eða erythromycin.
Að auki, í sumum tilvikum, svo sem þegar ígerð kemur fram, getur verið nauðsynlegt að tæma gröftinn eða fjarlægja viðkomandi vef til að koma í veg fyrir að smit berist til annarra svæða líkamans.