Merki Kernig, Brudzinski og Lasègue: hvað þau eru og til hvers þau eru
Efni.
Merki Kernig, Brudzinski og Lasègue eru merki sem líkaminn gefur þegar ákveðnar hreyfingar eru gerðar, sem gera kleift að greina heilahimnubólgu og eru því notaðar af heilbrigðisstarfsfólki til að aðstoða við greiningu sjúkdómsins.
Heilahimnubólga einkennist af mikilli bólgu í heilahimnum, sem eru himnur sem liggja í heila og mænu, sem geta stafað af vírusum, bakteríum, sveppum eða sníkjudýrum, sem leiðir til einkenna eins og mikils höfuðverk, hita, ógleði og stífa háls. Lærðu að þekkja einkenni heilahimnubólgu.
Hvernig á að greina merki um heilahimnur
Heilbrigðisstarfsmaður ætti að leita að heilahimnuskiltum og framkvæma þau á eftirfarandi hátt:
1. Merki Kernig
Með manneskjuna í liggjandi stöðu (liggjandi á maganum) heldur heilbrigðisstarfsmaðurinn á læri sjúklingsins, beygir það yfir mjöðmina og teygir það síðan upp á við, en hinn helst áfram teygður og gerir þá það sama við hinn fótinn.
Ef í hreyfingunni þar sem fóturinn er teygður upp á við, kemur fram ósjálfráð höfuðbeygja eða viðkomandi finnur fyrir sársauka eða takmörkunum til að framkvæma þessa hreyfingu, getur það þýtt að þeir séu með heilahimnubólgu.
2. Merki Brudzinski
Einnig með einstaklinginn í liggjandi stöðu, með handleggi og fætur teygða, ætti heilbrigðisstarfsmaðurinn að leggja aðra höndina á bringuna og með hinni reyna að beygja höfði viðkomandi í átt að bringunni.
Ef ósjálfráð leggbeyging og í sumum tilfellum verkir eiga sér stað við þessa hreyfingu getur það þýtt að viðkomandi sé með heilahimnubólgu, sem er vegna taugaþjöppunar af völdum sjúkdómsins.
3. Lasègue skilti
Með manneskjuna í liggjandi stöðu og handleggi og fætur teygða framkvæmir heilbrigðisstarfsmaðurinn læri yfir mjaðmagrindinni,
Táknið er jákvætt ef viðkomandi finnur fyrir verkjum aftan á útlimum sem verið er að skoða (fyrir aftan fótinn).
Þessi einkenni eru jákvæð fyrir ákveðnar hreyfingar, vegna bólguferla sem einkenna heilahimnubólgu, sem leiða til þess að krampar í parvertebral vöðvum koma fram og eru því góð greiningaraðferð. Auk þess að rannsaka þessi einkenni metur læknirinn einnig þau einkenni sem eru til staðar og viðkomandi hefur greint frá, svo sem höfuðverk, stirðleiki í hálsi, næmi fyrir sól, hita, ógleði og uppköst.