Hvernig á að kenna barninu að pissa á klósettið
Efni.
Til að hvetja barnið til að pissa og kúka á baðherberginu og hætta að nota bleyjuna er mikilvægt að nokkrar aðferðir séu notaðar til að hjálpa barninu að venjast hugmyndinni um að nota pottinn eða pottinn til að gera þarfirnar í stað bleiunnar .
Þessar aðferðir geta verið teknar upp um leið og nokkur merki koma fram sem benda til þess að barnið geti nú þegar stjórnað lönguninni til að pissa vel, þegar þau geta skilið leiðbeiningar foreldranna og þegar þau geta sýnt fram á einhvern hátt að þau þurfi að pissa eða kúk, sem gerist venjulega frá 18 mánuðum til 2 ára, en getur verið breytilegt frá barni til barns. Þannig, þegar þessir merki eru vart, getur maður reynt að hefja afþreyingarferlið.
Skref fyrir skref til að skilja bleyjuna eftir
Um leið og merki fara að taka eftir því að barnið sé tilbúið að skilja bleyjuna eftir, er mikilvægt að byrja að venjast pottinum, upphaflega, og taka upp nokkrar aðferðir til að gera bleyjuna notanlega og svo barnið geti notað pottur og svo salernið án vandræða.
Svo, skref fyrir skref til að láta barnið skilja bleyjuna eftir:
- Kynntu barninu pottinn eða pottinn. Potturinn er áhugaverður vegna þess að hann veitir barninu meira öryggi vegna þess að hann er stuttur, sem gerir barninu kleift að sitja þægilega, en það eru líka sæti millistykki sem hægt er að nota og í þessu tilfelli er mikilvægt að útvega hægðir svo að barnið mun klifra upp og setja fæturna á það þegar það er notað. Það er einnig mikilvægt að foreldrar tali við barnið um tilganginn með pottinum og pottinum, það er, til hvers hann er og hvenær ætti að nota hann;
- Að venja barnið þitt við að fara án bleyju, setja nærbuxur eða nærföt á barnið um leið og það vaknar;
- Fylgstu með skiltunum sem barnið setur fram sem gefa til kynna að þeir þurfi að fara á klósettið og taka það strax og styrkja hugmyndina um að um leið og þeim líður eins og að pissa, þá ættu þau að fara á klósettið og að þau fjarlægi nærbuxurnar eða nærbuxurnar til að gera nauðsynjavörur;
- Útskýrðu fyrir barninu að fullorðnir klæðast ekki bleyjum og hverjir gera þarfirnar í pottinum og, ef mögulegt er, láta barnið fylgjast með meðan það gerir þarfirnar. Sýndu síðan og útskýrðu hvert pissan og kúkinn er að fara, þar sem þetta hjálpar einnig barninu að skilja af hverju að nota vasann;
- Hrós í hvert skipti sem barnið fer í pottinn eða pottinn að gera þarfirnar, þar sem þetta hjálpar til við að þétta kennsluna og hvetur barnið til að halda áfram með aðgerðirnar;
- Vertu þolinmóður, skilningsríkur, umburðarlyndur og gefðu þér tíma til að gera þessi umskipti með barninu. Það tekur börn venjulega viku að laga sig að því að nota pottinn og yfirgefa bleiurnar yfir daginn;
- Forðastu að klæðast fötum sem erfitt er að fara úr. Því auðveldara er að fjarlægja föt einn, því hagkvæmara - og fljótlegra - það verður að nota baðherbergið;
- Aðeins eftir að barnið þitt skilur eftir bleiu dagsins byrjar þú næturvaktina.
Ferlið við að kenna barninu að nota vasann getur verið langt en þó er mikilvægt að vera þolinmóður og berjast ekki við barnið ef það þarf buxurnar. Að auki getur það einnig gert stundina skemmtilegri fyrir barnið, að geta til dæmis lesið sögu fyrir barnið eða gefið leikfang.
Jafnvel þegar það er eðlilegt að vera með bleyjur
Enginn fullnægjandi aldur er til að hætta að nota bleyjur, þó geta börn venjulega eignast til að byrja að þíða á milli 18 mánaða og 2 ára, þó sum börn gætu þurft lengri tíma til að hefja þetta ferli.
Það er mikilvægt fyrir foreldra að fylgjast með barninu til að vita hvenær ferlið við bleyjuna getur hafist, gæta nokkurra merkja um að barnið geti sýnt hvernig á að geta þvagað miklu magni í einu, bleian blotnar ekki fyrir nokkrar klukkustundir byrjar barnið þegar að sýna merki um að það þurfi að gera þarfirnar, svo sem að húka til dæmis, og byrjar nú þegar að skilja leiðbeiningar sem foreldrarnir hafa gefið.
Og að lokum er mikilvægt að vita að þrátt fyrir að fylgja öllum þessum ráðum, þá getur það gerst að barnið sé ekki viðbúið og óbrotið þróist ekki. Gefðu barninu frí og byrjaðu aftur eftir mánuð eða tvo.