Jóhannesarjurt: til hvers það er og hvernig á að nota það
Efni.
- Til hvers er það
- Hvernig skal nota
- 1. Jóhannesarjurtate
- 2. Hylki
- 3. Dye
- Hugsanlegar aukaverkanir
- Hver ætti ekki að nota
Jóhannesarjurt, einnig þekkt sem Jóhannesarjurt eða hypericum, er lækningajurt sem er mikið notuð í hefðbundnum lækningum sem heimilismeðferð til að berjast gegn vægu til í meðallagi þunglyndi, svo og tengdum einkennum kvíða og vöðvaspennu. Þessi planta hefur nokkur lífvirk efnasambönd eins og hyperforin, hypericin, flavonoids, tannín, meðal annarra.
Vísindalegt nafn þessarar plöntu erHypericum perforatumog hægt að kaupa í náttúrulegu formi, venjulega þurrkaðri plöntu, í veig eða í hylkjum, í heilsubúðum, apótekum og sumum stórmörkuðum.
Til hvers er það
Jóhannesarjurt er fyrst og fremst notuð til að hjálpa við læknismeðferð við þunglyndiseinkennum, sem og til að meðhöndla kvíða og geðraskanir. Þetta er vegna þess að plöntan inniheldur efni, svo sem hypericin og hyperforin, sem virka á stigi miðtaugakerfisins, róa hugann og endurheimta eðlilega starfsemi heilans. Af þessum sökum eru áhrif þessarar plöntu oft borin saman við sum þunglyndislyf í apótekum.
Að auki er Jóhannesarjurt einnig hægt að nota utan, í formi blautra þjappa, til að hjálpa við meðhöndlun:
- Létt bruna og sólbruna;
- Mar;
- Lokuð sár í lækningarferlinu;
- Brennandi munnheilkenni;
- Vöðvaverkir;
- Psoriasis;
- Gigt.
Jóhannesarjurt getur einnig hjálpað til við að draga úr einkennum athyglisbrests, langvarandi þreytuheilkennis, iðraólgu og PMS. Það er ennþá almennt notað til að bæta gyllinæð, mígreni, kynfæraherpes og þreytu.
Vegna þess að það hefur andoxunarvirkni hjálpar jurt Jóhannesar við að útrýma sindurefnum og kemur í veg fyrir ótímabæra öldrun frumna, sem getur dregið úr hættu á krabbameini. Aðrir eiginleikar þessarar jurtar eru bakteríudrepandi, verkjastillandi, sveppalyf, veirueyðandi, þvagræsilyf, bólgueyðandi og krampaköst.
Hvernig skal nota
Helstu leiðir til að nota Jóhannesarjurt er í formi te, veig eða sem hylki:
1. Jóhannesarjurtate
Innihaldsefni
- 1 tsk (2 til 3g) af þurrkaðri jóhannesarjurt;
- 250 ml af sjóðandi vatni.
Undirbúningsstilling
Settu Jóhannesarjurtina í sjóðandi vatnið og láttu það standa í 5 til 10 mínútur. Sigtið síðan, látið það hitna og drekkið 2 til 3 sinnum á dag, eftir máltíð.
Með tei er einnig hægt að búa til blautan þjappa sem hægt er að nota utanaðkomandi til að meðhöndla vöðvaverki og gigt.
2. Hylki
Ráðlagður skammtur er 1 hylki, þrisvar á dag, þann tíma sem læknirinn eða grasalæknir ákveður. Fyrir börn á aldrinum 6 til 12 ára ætti skammturinn að vera 1 hylki á dag og hann ætti aðeins að nota undir handleiðslu barnalæknis.
Til að koma í veg fyrir magakvilla skal taka hylkin, helst eftir máltíð.
Almennt byrja algeng einkenni þunglyndis, svo sem þreyta og sorg, að lagast milli 3 og 4 vikum eftir að meðferð með hylkjunum hefst.
3. Dye
Ráðlagður skammtur fyrir veig af Jóhannesarjurt er 2 til 4 ml, 3 sinnum á dag. Hins vegar ætti alltaf að ávísa skammtinum af lækni eða grasalækni.
Hugsanlegar aukaverkanir
Jóhannesarjurt þolist almennt vel en í sumum tilfellum geta einkenni frá meltingarvegi komið fram, svo sem magaverkir, ofnæmisviðbrögð, æsingur eða aukið næmi húðar fyrir sólarljósi.
Hver ætti ekki að nota
Jóhannesarjurt er frábending fyrir fólk með næmi fyrir plöntunni, sem og fyrir fólk með alvarlega þunglyndisþætti.
Að auki ætti þessi planta heldur ekki að nota af barnshafandi konum, konum með barn á brjósti eða konum sem nota getnaðarvarnartöflur, þar sem það getur breytt virkni töflunnar. Börn yngri en 12 ára ættu einnig aðeins að neyta Jóhannesarjurtar undir handleiðslu læknis.
Útdráttur sem gerður er með jóhannesarjurt getur haft áhrif á sum lyf, sérstaklega sýklósporín, takrólímus, amprenavír, indínavír og önnur próteasahindrandi lyf, svo og írínótekan eða warfarín. Einnig ætti að forðast plöntuna af fólki sem notar buspirón, triptan eða bensódíazepín, metadon, amitriptylín, digoxin, finasteride, fexofenadine, finasteride og simvastatin.
Endurupptaka serótónín sem hamla þunglyndislyfjum, svo sem sertralíni, paroxetíni eða nefazódóni, ætti heldur ekki að nota í tengslum við Jóhannesarjurt.